Wilfried Lombary
°1950
Autodidact, begon enkele jaren geleden met lassen en snijden om de metalen frames voor de sculpturen glaswerken van zijn vrouw Rita te kunnen maken. Na een zekere tijd dacht hij eraan om zelf ook artistieke kunstwerken te maken. Zijn materialen bestaan uit tweede - of derdehands metaal, inox, hout, koper en glas die meestal afkomstig zijn van containerparken, schroothopen of giften van derden. Bestaande voorwerpen krijgen zo een andere of nieuwe bestemming en een nieuw leven als kunstwerk. Het zijn vooral de creatie van dieren die zijn voorkeur genieten. Dat resulteert in kleine maar ook grote monumentale sculpturen. Het is meestal een werk van passen, meten, lassen, boren, slijpen en schuren. Hij werkt altijd vanuit voortekeningen en vluchtige schetsen om dan verder op te bouwen. Poogt op diverse manieren in het werk verband te leggen die duiden op agressie, dramatische kracht en energie door beweging en vitaliteit. Meestal realistisch maar soms ook met een abstract karakter. Soms is het opbouwen en opnieuw afbreken tot het gewenste resultaat bekomen word. Het is een luide schreeuw om een duurzame samenleving over alle ideologieën en strekkingen heen. Antwoorden vinden in coronatijden via de kunst zal wel niet mogelijk zijn, maar misschien wel alternatieven. Onbeantwoorde vragen zin geven door zaken uit te beelden kan hopelijk positiviteit opleveren. Het is een oproep naar vrede, vrijheid en verdraagzaamheid in onze maatschappij. Het is nu actueler dan ooit en misschien kunnen we op een eerder kleine schaal via de kunst ons laten manifesteren.
